ترجمه

مقدمه: این مصاحبه که نخستین‌بار پاییز سال ۱۹۷۹ در مجله‌ی دیالکتیک - مجله‌ی چپ‌ کمونیسم اروپایی - به چاپ رسید، یکی از آخرین اظهارنظرهای نظری (و تجربی) مهم نیکوس پولانزاس است، و اختلافی را که بین دیدگاه او و دیدگاه متأخر لوئی آلتوسر در مورد ماهیت دولت سرمایه‌داری و...

هدف مقاله حاضر تفصیل مفهومی از رانه‌‌هاست که بتواند تکیه‌گاهی مناسب برای هستی‌شناسی و خُردسیاستِ‌ «خود» فراهم آورد. این مقاله عمدتاً از راه درگیر شدن با کار نیچه و لاکان و فوکو و خاصه دلوز پیش می‌رود و استدلال می‌کند مفهوم رانه‌‌ها را باید به چشم مفهومی نگریست که بناست...

در نوامبر ۱۹۷۷، در کنفرانسی که در شهر ونیز با موضوع «قدرت و تقابل در جوامع پساانقلابی» برگزار شد، لویی آلتوسر مدعی شد مارکس هیچ نظریه‌ای در مورد دولت ندارد. در ماه مارس سال بعد، روزنامه‌ی ال مانیفستو به آلتوسر پیشنهاد داد این اظهارنظرش را که پس از کنفرانس ونیز مسکوت مانده بود بسط دهد و...

احزاب سیاسی چپ، در سراسر دنیا، دهه‌هاست که حمایت طبقه کارگر را مدام از دست می‌دهند. تصور اینکه چپ در دراز مدت بتواند در مقام مدافع جهان‌وطنیِ مرفّه موفقیتی طولانی‌مدت کسب کند خواب و خیالی بیش نیست...

توضیح مترجم: متن پیش رو در نشریه مانتلی ریویو به عنوان پیشگفتار ویژه‌نامه‌ی جدید این نشریه با موضوع «چین 2020» منتشر شده است. جان بلامی فاستر در این پیشگفتار که قاعدتا باید نظرات گوناگون مندرج در این ویژه‌نامه‌ی مانتلی ریویو را در بر بگیرد، بیشتر امکان‌ها و بالقوگی‌های نهفته در جامعه‌ی چین را مورد توجه قرار داده است...

توضیح مترجم: این متن ترجمه‌ی بخشی از فصل سوم کتاب محرومیت از جهان نوشته‌ی فرانک فیشبک است. در متن «ژیژک و سرمایه‌داری» نوشته‌ی متیو شارپ و جف بوشه (ترجمه‌ی خانم مریم تقوی) که هفته‌ی گذشته در سایت دموکراسی رادیکال منتشر شد، ضمن نقد کوشش‌های ژیژک برای...

... ژیژک یکی از معدود نظریه‌پردازان معروف زمانه‌ی ماست که به‌جای حمله به «لیبرالیسم»، «زیست‌قدرت»، «جامعه‌ی نمایش» یا «دموکراسی»، در مورد «سرمایه‌داری» که لاجرم مفهومی اقتصادی است، سخن می‌گوید. می‌توانیم دستکم پنج کوشش را برشماریم که ژیژک کرده است تا...

قدرت چیست؟ چرا می‌خواهیم بر دیگران قدرت اِعمال کنیم؟ چرا می‌خواهیم دیگران بر ما قدرت اعمال کنند؟ این مناسبات قدرت در حوزه‌های مختلفِ وجود ما چه صورت‌هایی می‌پذیرند؟ گستره آثار قدرت تا کجاست؟ آیا می‌توان بر این آثار فائق آمد؟...

چرا صندوق بین‌المللی پول (IMF) و بانک جهانی (WB) که به هرحال صرفاً بانک‌هایی با اسم دهن پرکن هستند که پول قرض می‌دهند و نرخ بهره را‌ تعیین می‌کنند و در دستکاری مبادله ارز خارجی دخالت دارند از دید شما قدرتی چنین «متعال» دارند؟...

آیا اگر فلسفه همچنان به‌شکل سنتی آن‌گونه که از زمان افلاطون رایج بوده، به‌منزله‌ی اندیشیدن به تغییرناپذیری و کلیتِ ذات‌ها تعریف شود، می‌تواند اتفاق‌افتادنِ ناگهانی و واقع‌بودگیِ رویداد را توضیح دهد؟ بحث خود را با این پرسش کلی آغاز خواهم کرد...