دموکراسی رادیکال Radical democracy
جان آزبُرن در سال۱۹۲۹ در لندن به دنیا آمد. پیشه اش را با بازیگری در کُمپانی های رِپِرتوری محلی در سال ۱۹۴۸ آغاز کرد. او پیش از نگارش “گذشته را با خشم بنگر” (۱۹۵۶)، سه نمایشنامه به صورت مشترک نگاشته بود. این نمایشنامه موجب احیایِ کاملِ هنرِ نمایش بریتانیا شد و به رواج اصطلاحِ «مردان جوان خشمگین» کمک کرد که در واقع ارجاع داشت به تعدادی از نویسندگان بریتانیایی دهه ی۱۹۵۰.
جیمی پورتر (شخصیت اصلی نمایش گذشته را با خشم بنگر) را تجسم اصطلاح ِ «مرد جوان خشمگین» قلمداد میکردند، او نمایانگر پدیدهای اجتماعی بود که در آن دوران فراگیرتر میشد: مرد جوانیست از طبقه کارگر که از تحصیلکرده هایِ دانشگاهی پس از جنگ جهانی دوم به شمار میرود، او از مقاومتی که جامعه ی بورژوایی و نظام طبقه ای سلسه مراتبی در برابر تحولات اجتماعی دارد عاصی و سرخورده است.
در این نمایش شاهدِ حملاتِ کلامیِ موهنِ جیمی پورتر به اهداف متعدد وضعِ موجود هستیم؛ نویسنده در کلامِ جیمی انحطاطِ امپراتوری بریتانیا و سرخوردگی فزایندهای را ترسیم میکند که تأثیرش در اندک توسعه ی دولتِ رفاهِ اجتماعی دوچندان شده است. میراث «مردان جوان خشمگین» نهفته در اِصرارشان به بازنمایاندن وجوه تجربه اجتماعی از چشم انداز طبقه کارگر برمیخیزد.
اتاق اجارهای آقای پورتر در مرکز شهر. اوایل عصر. ماه آپریل. صحنه یک اتاق زیرِ شیروانی نسبتاً بزرگ در بالای یک خانه ی بزرگِ سبکِ ویکتوریایی است. سقف آن از سمت چپ به راستِ صحنه شیب تندی دارد. پایین سمت راستِ صحنه دو پنجره ی کوچک هست که روبروی آن میز آرایشِ بلوطی تیره قرار دارد. بیشتر اثاثیه ساده و تا حدودی کهنه هستند.